2.1. Ochrona informacji w instytucjach państwowych oraz przedsiębiorstwach posiadających strategiczne znaczenie dla gospodarki
Po teoretycznym wstępie ukazującym ogólne instrumenty jakie można wprowadzić do ochrony własnych informacji, w tym podrozdziale mam zamiar przedstawić, jak szczegółowo realizuje się ochronę przed zagrożeniami, które w każdej chwili oddziaływają na elementy składowe obszaru gospodarki, na szczeblu państwowym.
Każde państwo jest żywotnie zainteresowane ochroną swoich strategicznych informacji, w tym również dotyczących istotnych danych z obszaru gospodarki. W ramach realizowanego na szczeblu narodowym systemu bezpieczeństwa, tworzone są stosowne instrumenty, które kompleksowo przeciwdziałają działaniom wymierzonym w interesy ekonomiczne państwa.
W ramach szerokiego wachlarza instrumentów państwa wyróżniamy:
-
wyspecjalizowane służby kontrwywiadowcze, umocowane ustawowo w strukturze państwa – są narzędziem wykonawczym państwa w zakresie polityki bezpieczeństwa;
-
stosowne uregulowania prawne:
-
w zakresie ochrony wytwarzania, przetwarzania i przechowywania dokumentacji niejawnej,
-
w zakresie postępowania z informacjami niejawnymi stanowiącymi tajemnicę służbową lub państwową,
-
w zakresie ochrony danych osobowych;
-
o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
-
przeciwko szpiegostwu gospodarczemu
-
-
zabezpieczenia organizacyjne;
-
tworzenie procedur dostępu do informacji niejawnych – certyfikaty bezpieczeństwa osobowego i przemysłowego;
-
realizacja zabezpieczeń systemowych w zakresie przesyłu informacji, tworzenia odpornych na ataki zewnętrzne elektronicznych sieci wewnętrznych oraz systemów składowania danych;
Zabezpieczenie informacji strategicznych prowadzone jest poprzez ochronę źródeł informacji, zarówno osobowych jak i nieosobowych (urzędnicy państwowi oraz osoby z kierownictwa instytucji - posiadający bezpośredni dostęp do informacji - które realizują planowanie strategiczne w obszarze gospodarki, instytucje gromadzące istotne informacje ekonomiczne, rządowe bazy danych, itp.). W odniesieniu do źródeł osobowych stosowana jest tzw. osłona kontrwywiadowcza, natomiast w odniesieniu do nieosobowych (instytucjonalnych) stosuje się tzw. ochronę obiektową.
W związku z faktem, iż w instytucjach państwowych oraz przedsiębiorstwach o znaczeniu strategicznym, szczególnym dla gospodarki państwa, znajdują się istotne informacje mogące stanowić o bezpieczeństwie, w tym ekonomicznym, danego kraju, są one z jednej strony narażone na szczególnie aktywne oddziaływanie służb wywiadowczych, z drugiej zaś podlegają szczególnej ochronie przez organy państwa, z wykorzystaniem szeregu metod i środków. Dlatego też nakłada się na nie szczególne obowiązki z zakresu ochrony informacji oraz wspomaga się realizowane przez nie działania w tym obszarze poprzez wyspecjalizowane instytucje rządowe – służby kontrwywiadu.
